اسماعیل(ع) که تازه به دنیا آمده بود، تشنه بود و مادرش هاجر در جست و جوی آب هفت بار بین دو کوه صفا و مروه را دوید اما اسماعیل پاشنه پایش را به زمین زد و به اذن و اجازه خداوند ناگهان زمین جوشید و چشمه زمزم جاری شد.
پس از حضرت ابراهیم(ع) و حضرت اسماعیل(ع) مردم کم کم به جای پرستش خدای یکتا به بت پرستی روی آوردند.
بت های سنگی و چوبی می ساختند و در کعبه گذاشتند.